Spełniły się najgorsze obawy. Pewnego dnia, gdy wszyscy myśliwi już od tygodnia przebywali za osadą, a z nimi większość kobiet i starszych dzieci, szaman, wygrzewając się na pniaku przed namiotem i siorbiąc resztki jeżynowego wina, zobaczył, jak do obozowiska wkracza inspekcja Urzędu Bezpieczeństwa.

Czytaj dalej

Słuchaj, mój drogi kolego, trzeba rzucić się w te ulice bez specjalnych scenariuszy i reflektorów, znaleźć nieprzekraczalną granicę i przekroczyć ją, trzeba porzucić nostalgie i wspomnienia, refleksje i powroty, won wnętrza, teatry i wytwórnie. Trzeba odtworzyć peryferie, getta i chodniki, oświetlone aleje i piwniczki, a także schowki pod schodami, pawlacze i poddasza, ok?

Czytaj dalej

Coś dziś mam?, mam coś w ogóle?, czy dopiero jutro, i gorąco się robi, bo w kalendarzyku pogrubione, że wyd, a obok tagi, i wyznaj się na tym, zapiszesz coś człowieku i nie wiadomo co, jakbyś nie mógł normalnie, jak człowiek, mówię, pieprzone skróty i bylejakość!

Czytaj dalej

Celem warsztatów było zderzenie istniejącego tekstu z żywiołem sieciowej „pamięci zewnętrznej” polskich użytkowników internetu. Jednostką poetycko-lingwistycznej przygody jest „minimum oryginalności”, jakie da się wyabstrahować z języka, czyli 3-wyrazowe sekwencje, które wyciągamy z tekstu pierwotnego, by na ich podstawie utworzyć tekst wynikowy.

Czytaj dalej

Walter Benjamin, porządkując swoje ostatecznie nigdy niezłożone w gotowe dzieło wypisy z Kapitału, pisał w latach 30. XX wieku, że doświadczenie jego generacji to odkrycie, że kapitalizm nie umrze śmiercią naturalną¹. Świadomość rezultatów długoletnich dyskusji w łonie II Międzynarodówki, doświadczeń zwycięskiej rewolucji październikowej, (...)

Czytaj dalej

Cztery panie, starcze głosy i starcze ciała, jako kierowcy Formuły 1. Na scenie schody z podnośnikiem, balkoniki umożliwiające chodzenie i chorągiewki sygnalizacyjne pomagające w orientacji. Wszystko dlatego, że szybkość, bliskość śmierci oraz związek ciała i techniki to istotne tematy, tak w domu starców, jak na wyścigu samochodowym.

Czytaj dalej

Czycz był pisarzem, który całą swoją twórczość poświęcił Wielkiej Sprawie – zmaganiom z konwencją i ontologią literatury. Wypada zatem już na samym początku zadać pytanie, jaki był jego stosunek do literatury. Wspomniano już konsekwentne usuwanie się na margines życia literackiego – Czycz pozostawał zawsze poza wszelkimi układami.

Czytaj dalej

Ogladam sobie rozne seriale i szczerze muwiac bardzo je lubie nic na to nie poradze niestety troche sie pozniej zastanawiam nad soba. Kiedys czulam coś do mojego mezula w czasach nazeczenskich, ale czy to jest to co powinna czuc dziewczyna do chlopaka?

Czytaj dalej

Trzy historye to moja pierwsza książka prozatorska, wygenerowana w okolicach dwudziestego roku życia, opublikowana w heroicznym okresie Ha!artu jako pierwszy tom serii prozatorskiej. Szmermele, pisane mniej więcej w tym samym czasie, opublikowałem trzy lata później w bibliotece „Nowego Wieku”.

Czytaj dalej