(I)
Dokonując porządkujących rozstrzygnięć chcemy zerwać z tradycyjnym, w zasadzie konserwatywnym podziałem pomiędzy sferami prywatną i publiczną.
Aleksandra Szczepan - „Dobrodzieju, będę posłuszną, ale proszę o obiad!”, Auto-hagiografia [fragmenty przewodnika "Kraków kobiet"]
„Dobrodzieju, będę posłuszną, ale proszę o obiad!”
Najbardziej znaną mieszkanką klasztoru karmelitanek wydaje się XIX-wieczna skandalistka, bohaterka brukowych powieści i popularnych pism – Barbara Ubryk, której tragiczna historia wstrząsnęła całą Europą końca XIX stulecia.
Gdy chodzi o duszę myślącą, wyobrażenia są dla niej prawie tym, czym [ dla duszy zmysłowej ] są postrzeżenia. Zależnie od tego, czy [ za ich pomocą ] uznała coś za dobre lub złe — czy nie uznała — ucieka przed nim lub dąży do niego. — Dla tej to racji dusza nie myśli nigdy bez wyobrażenia.
Gilles Deleuze, Félix Guattari - Składniki ekspresji [fragment antologii "Nienasycenie. Filozofowie o Kafce"]
Z jakich elementów składa się Kafkowska maszyna literacka, maszyna pisania i ekspresji?
Czesław Miłosz też się ożenił, jednak to łaknienie „pary” (poetyckiej) niewiele ma z tym ożenkiem wspólnego, choć żona mogła być najlepsza i porozumienie małżeńskie wyśmienite. Mogła być wspaniałą żoną, ale nie była poetą, nie spełniała tej potrzeby „połączenia przeciwieństw” duchowych.
„Czy wy naprawdę sumiennie mniemacie, iż kiedykolwiek Homer, pisząc Iliadę i Odyseję, miał na myśli owe alegorie, w jakie go ustroili Plutarch, Heraklides poncki, Eustatius, i to, co z nich ukradł Policjan? (…) ja bowiem sądzę, iż tak samo nie śniło się o nich Homerowi, jak Owidiuszowi w jego Metamorfozach nie śniło się o tajemnicach Ewangelii (…)”
Pasztetowa... Jak można zapomnieć o pasztetowej!? Ten wspaniały mlaskający dźwięk, gdy wyciskało się ją z białego flaka pokrytego delikatnym rysunkiem oplatujących go żyłek...
1. Gra na rozbicie banku
— Miłość to akt nieistotny, bo powtarzać go można w nieskończoność.
Wszystkie oczy zwróciły się na tego, kto zdołał palnąć aż taką bzdurę.
Na początku chciałem napisać zupełnie inną książkę. Moim celem było podzielić się spostrzeżeniami wyniesionymi z intensywnych badań procesu twórczego w tańcu współczesnym, które w ostatnich latach prowadziłem, głównie w Holandii.