11-13 luty 2011 – Saint-Denis, Paryż

My, studenci i prekariat Europy, Tunezji, Japonii, USA, Kanady, Meksyku, Chile, Peru i Argentyny, spotkaliśmy się w Paryżu w dniach 11-13 lutego 2011 roku, by przedyskutować założenia i zorganizować wspólną sieć wokół wspólnej sprawy. Studenci z krajów Maghrebu i Gambii usiłowali przybyć na nasze spotkanie, ale władze francuskie odmówiły im prawa wjazdu. Żądamy wolnego obiegu ludzi tak samo jak wolnego obiegu walk.

W trakcie kilku ostatnich lat, nasz ruch uznawał Europę za przestrzeń konfliktów przeciwko korporatyzacji uniwersytetu oraz wprowadzaniu prekarnych warunków zatrudnienia. Paryskie spotkanie oraz obecność ruchów rewolucyjnych po drugiej stronie Morza Śródziemnego pozwala nam wykonać ważny krok naprzód, w stronę nowej Europy i przeciwko polityce zaciskania pasa, biorąc za punkt odniesienia rewolucje w Maghrebie.

Jesteśmy pokoleniem, w życiu którego doświadczenie prekarności jest stale obecne: uniwersytet nie jest już dłużej środkiem społecznej mobilności, a raczej fabryką prekariatu. Nie jest on również zamkniętą wspólnotą uczonych: nasze walki o nowy dobrobyt, przeciwko prekarnym warunkom zatrudnienia oraz za wolnym obiegiem wiedzy i osób nie zatrzymują się w jego granicach.

Nasza potrzeba wspólnej sieci oparta jest na naszych walkach przeciwko Procesowi Bolońskiemu oraz cięciom w wydatkach na edukację, które stosuje się w Europie w odpowiedzi na kryzys.

Odkąd państwo i biznes współpracują w procesie korporatyzowania uniwersytetu, nasze walki nie obierają za cel obrony status quo. Rządy wspierają banki, jednocześnie tnąc budżety na edukację. Wobec tego, chcemy stworzyć nasz własny uniwersytet – taki, który obecny jest w naszych doświadczeniach autonomicznej edukacji, alternatywnych badań oraz wolnych szkół. Jest to wolny uniwersytet, rządzony przez studentów, prekariat i migrantów; uniwersytet pozbawiony granic.

W trakcie tego weekendu, współdzieliliśmy różne języki i przedyskutowaliśmy wspólnie praktyki konfliktu: demonstracje, okupacje czy metropolitalne strajki. Stworzyliśmy i udoskonaliliśmy nasze wspólne żądania: wolny dostęp do edukacji wyższej przeciwstawiony zwiększaniu czesnego i kosztów edukacji, nowy rodzaj dobrobytu i wspólne prawa przeciwko kredytowi i finansjalizacji naszego życia, edukację opartą na kooperacji przeciwko konkurencji i hierarchiom.

W oparciu o tę wspólną deklarację:

– Wzywamy do wspólnego i ponadnarodowyego działania między 24 a 26 Marca 2011 roku. Przeciwko: bankom, systemowi kredytowemu oraz polityce zaciskania pasa, a za: bezpłatną edukacją i wolnym obiegiem osób oraz wiedzy.

– Stworzymy wspólne czasopismo związane z naszymi walkami oraz autonomiczne środki przekazu.

– Będziemy wspierać ideę wielkiej wyprawy oraz spotkania w Tunezji, ponieważ walki w Maghrebie są tymi samymi walkami, które toczymy tutaj.

– Będziemy częścią anty-szczytu G8 w maju, w Dijon.

– Spotkamy się ponownie w czerwcu, w Londynie.

Walka i kooperacja – oto nasze paryskie dobro wspólne!

• • •

Edufactory – spis tekstów