Przebudziłem się jakby, tylko... brodziłem w wodzie.

Ale ja jestem w wolnym kraju – słyszałem to – chcę wreszcie żyć.
Miałeś swoje, a do życia się nie mieszaj.
Ale ja żyję... Co to było. Zbieżność nazwisk? Listonosz się pomylił? A ta moja niby żona, przecież nie moja.
Ty żyjesz? No i co?
Kogo jeszcze tak wrobiłeś?
Jestem dopiero czeladnikiem, ale parę osób tak wyjąłem ze śmierci. Takie kobiety, jak Julia zdarzają się nieczęsto. Mówię... w życiu.

Ja nie walczyłem w Powstaniu. Po co zabijać?
A skąd ja mam wiedzieć, jak rzeczy się zdarzały? Czy ja jestem Norman Davies, co połowę przeszłości wyssał z palca, a drugą dopiero przewidział?
Bo ty nie rozumiesz wciąż – obaj już za długo leżeli w Morzu Martwym – ona umiera na raka we Wrześniu. Ty zginąłeś 4 sierpnia. Bez sensu.

Rak czasem jest po to, by jednak ginęło mniej ludzi. Umiera, to znaczy, że żyje.

Ale tam jest ta tablica, znam ją na pamięć:
TU POLEGŁ
ŚMIERCIĄ ŻOŁNIERZA
5 WRZEŚNIA... 1944
POETA...
WALCZĄCEJ POLSKI
KRZYSZTOF KAMIL
BACZYŃSKI

I kurwa walnąłeś się znów. Julia odeszła wtedy.
Zaczął płakać – a ja byłem coraz bliżej.
No ale... ja tu leżę i kończy mi się to wasze obrzydliwe piwo.
Baczyński, przecież, kurwa, nikt nie będzie zmieniał historii dlatego, że żyjesz. Tak, jesteś sławny jak jeszcze parę osób. Jakieś sześć miliardów.
Julia, ona, w którym roku umarła?

Zadajesz pytania jak dziecko. Umarła w tym, co ma zapisane w karcie. Z resztą nie wiem, czasem mi się to pierdoli.
Ale ja ją kochałem...
Co to ma za znaczenie?
Nie umiera się tak szybko na raka. To jakby śmierć na zamówienie.

OOOOooo, a nasi żołnierze, przepraszam, to... no wiesz.
Nie.
Umierają szybko...
Jacy nasi żołnierze? O kim ty mówisz, ośle?
Weź. Koniec już. Piona. Po co ci ta torba na brzuchu? Sprzęt masz? Chodź, pokamerujemy widoki. Wakacje emerytów.

Krzysztof Kamil Baczyński rozsunął suwak, sięgnął po pistolet i strzelił Gajcemu prosto w twarz.
Idioto – Gajcy mówił spokojnie – masz raka odbytu.
Wiem.
Powoli gramolił się na brzeg. Ręcznikiem przysłaniał sobie fiuta. Już nie wyglądał jak Połomski.
Wycelowałem M16 i przeciąłem go prawie na dwa gówna.

Przebudziłem się jakby.

Przebudziłem się jakby, tylko...

Przebudziłem się jakby, tylko czemu przyśniło mi się, że jestem jakimś pierdolonym Polakiem.

• • •

Żołnierze – spis odcinków

• • •

Juliusz Strachota – urodzony w 1979 roku w Warszawie, którą kocha. Autor tomów opowiadań „Oprócz marzeń warto mieć papierosy” (Warszawa 2006), „Cień pod blokiem Mirona Białoszewskiego” (Kraków 2009) oraz powieści „Zakłady nowego człowieka” (Warszawa 2010). Swoje teksty drukował w magazynie „Ha.art”, „Lampie”, „Polityce” oraz „Gazecie Wyborczej”. Studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim i fotografię na Łódzkiej Filmówce. W 2010 był stypendystą programu DAGNY organizowanego przez Willę Decjusza w Krakowie. Przez młodzieńcze lata żył z handlu rzeczami, które zapamiętał z dzieciństwa. Skupował między innymi wyposażenie barów mlecznych, saturatory, budki telefoniczne, a potem sprzedawał je kolekcjonerom.

• • •

Kuba Woynarowski – urodzony w 1982 roku w Stalowej Woli; mieszka i pracuje w Krakowie. Studiował na Wydziale Grafiki (dyplom w Pracowni Animacji prof. Jerzego Kuci – 2007) oraz w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów ASP w Krakowie; obecnie asystent w Pracowni Obrazowania Cyfrowego.
Rysownik, designer, muzyk, niezależny kurator. Tworzy animacje (Grand Prix 13. OFAFA w Krakowie – 2007), video, obiekty i instalacje; realizuje projekty site–specific w przestrzeni publicznej. Autor eksperymentalnych komiksów („Hikikomori”, „Historia ogrodów”); laureat Grand Prix 18. Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Łodzi (2007) i Grand Prix konkursu Com.X w ramach 3. Festiwalu Myśli Drukowanej w Szczecinie (2006). Swoje prace publikował w „Lampie” i „Autoportrecie”. Współpracował m. in. z TVP Kultura, F2F TV, MFK w Łodzi i Muzeum Narodowym w Krakowie.
Kurator projektu „Orbis Pictus”, poświęconego związkom komiksu z innymi zjawiskami sztuki współczesnej; współorganizator (wraz z Darkiem Vasiną) corocznych eksperymentalnych warsztatów „Niepodległość komiksów” na krakowskiej ASP. Organizator wykładów i dyskusji na temat współczesnej kultury wizualnej, autor esejów z zakresu historii i teorii sztuki.