Na korytarzu kręciły się ze dwie tłuste pielęgniarki.
– Odwiedziny jutro – rzuciła lżejsza.
Zamachałem NOWOTWORAMI i udałem, że zwiedzam.

– Tylko mi proszę chorych nie budzić – pogroziła palcem.
– Naturalnie, siostro. Dziękuję.

Niepamiętanie zupełne, który to pokój powoduje nachodzenie wszystkich pacjentów po kolei, a oni z reguły od razu czegoś od ciebie chcą. Julia była w trzecim z kolei i chciała za dużo. Przysiadłem na brzegu łóżka, ona opuściła gazetę… uśmiechnęła się…

– Piszą tu ciekawą rzecz. W Oświęcimiu dziennikarze odkryli, że za bramą dużego ośrodka pomocy społecznej mieści się zakład dla ludzi nieistniejących. Przyprowadził ich tam dentysta, którego jakaś klinika wynajęła, żeby zrobił serię zdjęć z tymi ludźmi. To są od dzieci z lekkim zespołem downa po totalne mutanty jak z archiwum X mówi ten dentysta. ”Dziennikarze wiele dni obserwowali budynek i wreszcie udało im się pod jakimś pretekstem wedrzeć na teren. To, co tam zobaczyli, przeszło ich najśmielsze oczekiwania. W ściśle zamkniętym obszarze mieszka około setki mutantów, których rodziny pozbyły się, żeby nie psuły wizerunku tego świata. Wszystko zresztą za namową lekarzy.”

I teraz jest najlepsze. Co robił tam ten dentysta? Jakaś klinika robi zabiegi dla ludzi upośledzonych i do folderu potrzebowali jakieś potwory, do których nikt nie ma prawa własności. Na cały ośrodek jest tylko trzech takich do pokazów, bo reszta tak naprawdę cały czas jest własnością swoich rodziców. Niektóre z dzieci dożyły już nawet czterdziestu, kurwa, lat. Podobnych ośrodków dla ludzi nieistniejących jest w Polsce ponad trzydzieści. No to niezwykłe, tak sobie przestać istnieć…bach i mnie nie ma… rozumiesz? Rozumiesz tę historię? Nie zdarzyła się…

– Dają ci morfinę?
– Jasne. To wszystko mnie jeszcze czeka albo czeka mnie COŚ INNEGO. I naprawdę ktoś w końcu zdobędzie tę wartownię i na jej miejscu będzie ławka, na którą będą srały gołębie. I czy życie jest czymś, dla czego warto umrzeć? I to nie tak, że szukasz w życiu szczęścia jak mówi Budda, nie tak, że dążysz do nieszczęścia jak pieprzy Zizek. Jest tak, że szukasz INNEJ OPCJI. Albo nie szukasz. Albo, albo.
– Odłączam kroplówkę, wychodzimy.

Julia nie drgnęła.
– Wychodzimy.
– I co, że życie się toczy tak albo siak. Że przypadek? Przecież i tak świat nie jest zbudowany tak, żebyśmy istnieli dla niego całego. Wszyscy mamy te dylematy, jesteśmy sami dla siebie osiami całego świata i jakby się to nie potoczyło, świat nie jest tym w ogóle zainteresowany… a już nie na pewno nie tym, co nie zdarzyło się w 44.

Wstała i założyła różowe kapcie.

c.d.n.

• • •

Żołnierze – spis odcinków

• • •

Juliusz Strachota – urodzony w 1979 roku w Warszawie, którą kocha. Autor tomów opowiadań „Oprócz marzeń warto mieć papierosy” (Warszawa 2006), „Cień pod blokiem Mirona Białoszewskiego” (Kraków 2009) oraz powieści „Zakłady nowego człowieka” (Warszawa 2010). Swoje teksty drukował w magazynie „Ha.art”, „Lampie”, „Polityce” oraz „Gazecie Wyborczej”. Studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim i fotografię na Łódzkiej Filmówce. W 2010 był stypendystą programu DAGNY organizowanego przez Willę Decjusza w Krakowie. Przez młodzieńcze lata żył z handlu rzeczami, które zapamiętał z dzieciństwa. Skupował między innymi wyposażenie barów mlecznych, saturatory, budki telefoniczne, a potem sprzedawał je kolekcjonerom.

• • •

Kuba Woynarowski – urodzony w 1982 roku w Stalowej Woli; mieszka i pracuje w Krakowie. Studiował na Wydziale Grafiki (dyplom w Pracowni Animacji prof. Jerzego Kuci – 2007) oraz w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów ASP w Krakowie; obecnie asystent w Pracowni Obrazowania Cyfrowego.
Rysownik, designer, muzyk, niezależny kurator. Tworzy animacje (Grand Prix 13. OFAFA w Krakowie – 2007), video, obiekty i instalacje; realizuje projekty site–specific w przestrzeni publicznej. Autor eksperymentalnych komiksów („Hikikomori”, „Historia ogrodów”); laureat Grand Prix 18. Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Łodzi (2007) i Grand Prix konkursu Com.X w ramach 3. Festiwalu Myśli Drukowanej w Szczecinie (2006). Swoje prace publikował w „Lampie” i „Autoportrecie”. Współpracował m. in. z TVP Kultura, F2F TV, MFK w Łodzi i Muzeum Narodowym w Krakowie.
Kurator projektu „Orbis Pictus”, poświęconego związkom komiksu z innymi zjawiskami sztuki współczesnej; współorganizator (wraz z Darkiem Vasiną) corocznych eksperymentalnych warsztatów „Niepodległość komiksów” na krakowskiej ASP. Organizator wykładów i dyskusji na temat współczesnej kultury wizualnej, autor esejów z zakresu historii i teorii sztuki.