Julia siedzi podłączona do kroplówki i w magazynie GALA czyta, o Katarzynie Cichopek. Wchodzę strony od śmietników. Korytarzem do trupiarni. Z kostnicy nagle wbiegam do poczekalni pełnej żywych ludzi.

Od razu można było to zrobić.
Nie.
To ten nowszy budynek, gdzie nie tną już ludzi. Do korytarza… nieważne. Wychodzę przed budynek na papierosa. Z krzesła obok zgarniam kolorowe pismo NOWOTWORY.

Nie mogę wpaść na żaden pomysł, to palę i czytam:

Leczenie guzów pochodzenia glejowego rozpoczynamy od leczenia operacyjnego. Obejmuje ono w miarę możliwości całkowite usunięcie guza. Oboje z Marcinem lubiliśmy i lubimy ,,wolny” styl życia. Bez większych ograniczeń, mogliśmy robić to, co chcieliśmy – podróżowaliśmy albo szliśmy na kolację. Już nie mogę w spokoju przez dwie godziny czytać książki. Połączenie neuronawigacji ze śródoperacyjnym USG zapewnia aktualizację danych w systemie dotyczących ewentualnego przesunięcia guza po otwarciu opony oraz ocenę zaplanowanego zakresu operacji. Rytm dnia, życia zależy teraz od naszego syna. Od pięciu miesięcy już tak nie jest. Adaś sprawił, że muszę wyzbyć się swojego egoizmu, który – jak się okazało – siedział gdzieś tam w środku. W przypadku guzów położonych w strukturach głębokich pobieramy materiał przy pomocy biopsji stereotaktycznej. W Klinice wprowadzono po raz pierwszy w Polsce systemy bezramowe. Ale jednocześnie z tym, co się traci, otrzymuje się coś niewyobrażalnie pięknego.

O dalszej terapii decyduje badanie histopatologiczne pobranych fragmentów guza oraz ocena genetyczna materiału, szczególnie w zakresie zaburzeń w aparacie naprawy DNA, dotyczących hipermetylacji MGMT. Pełna ocena śródoperacyjna i pooperacyjna możliwa jest dzięki pracującemu w Klinice zespołowi neuropatologicznemu oraz ścisłej współpracy z Zakładem Biologii Molekularnej CO-I. Wcześniej funkcjonowałam jak wolny ptak – zawodowo i prywatnie. Kolejnym etapem leczenia może być radioterapia, radiochirurgia, radioterapia połączona z chemioterapią, a decyzje o odpowiednim leczeniu podejmujemy w zespole złożonym z onkologa, neurochirurga, neuropatologa…

– Pan wygłasza coś? – pyta wąsacz nad popielniczką.
– Nie, nie.
– Ja mam dziś prelekcję. Niech kolega nie przegapi. PROSTATA.

– Ej… znaczy przepraszam. Sympozjum, konferencja?
– O co panu chodzi?
– Ale tu u?

Facet rzucił kiepa na ziemię i wlazł z powrotem do poczekalni. Ja za nim. Na stoliku leżały ulotki z zarysem budynku i zaznaczonym sympozjum na pierwszym piętrze. Julia leżała na drugim nad dokładnie oznaczonym miejscem:

część oficjalna.

Obok zaznaczone były schody i wyjście awaryjne.
Goście sympozjum szli tłumnie do windy.

I tylko jedna osoba nie zmierzała na raka prostaty.

c.d.n.

• • •

Żołnierze – spis odcinków

• • •

Juliusz Strachota – urodzony w 1979 roku w Warszawie, którą kocha. Autor tomów opowiadań „Oprócz marzeń warto mieć papierosy” (Warszawa 2006), „Cień pod blokiem Mirona Białoszewskiego” (Kraków 2009) oraz powieści „Zakłady nowego człowieka” (Warszawa 2010). Swoje teksty drukował w magazynie „Ha.art”, „Lampie”, „Polityce” oraz „Gazecie Wyborczej”. Studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim i fotografię na Łódzkiej Filmówce. W 2010 był stypendystą programu DAGNY organizowanego przez Willę Decjusza w Krakowie. Przez młodzieńcze lata żył z handlu rzeczami, które zapamiętał z dzieciństwa. Skupował między innymi wyposażenie barów mlecznych, saturatory, budki telefoniczne, a potem sprzedawał je kolekcjonerom.

• • •

Kuba Woynarowski – urodzony w 1982 roku w Stalowej Woli; mieszka i pracuje w Krakowie. Studiował na Wydziale Grafiki (dyplom w Pracowni Animacji prof. Jerzego Kuci – 2007) oraz w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów ASP w Krakowie; obecnie asystent w Pracowni Obrazowania Cyfrowego.
Rysownik, designer, muzyk, niezależny kurator. Tworzy animacje (Grand Prix 13. OFAFA w Krakowie – 2007), video, obiekty i instalacje; realizuje projekty site–specific w przestrzeni publicznej. Autor eksperymentalnych komiksów („Hikikomori”, „Historia ogrodów”); laureat Grand Prix 18. Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Łodzi (2007) i Grand Prix konkursu Com.X w ramach 3. Festiwalu Myśli Drukowanej w Szczecinie (2006). Swoje prace publikował w „Lampie” i „Autoportrecie”. Współpracował m. in. z TVP Kultura, F2F TV, MFK w Łodzi i Muzeum Narodowym w Krakowie.
Kurator projektu „Orbis Pictus”, poświęconego związkom komiksu z innymi zjawiskami sztuki współczesnej; współorganizator (wraz z Darkiem Vasiną) corocznych eksperymentalnych warsztatów „Niepodległość komiksów” na krakowskiej ASP. Organizator wykładów i dyskusji na temat współczesnej kultury wizualnej, autor esejów z zakresu historii i teorii sztuki.