– Możesz ze mnie zejść?
Ryj miał mniej więcej w kolorze czcionki.
Tulipany były nadal żółte, ale nieco naruszone. Dopiero otrzepując się, zobaczyłem, że to pierdolone róże.

– Jesteś, kurwa, kowbojem, chłopcze. Sam taki byłem, albo chciałem być… nie wiem. Podaj mi, kurwa, rękę.
Przeszliśmy w stronę alpinarium, żeby oddalić się od miejsca skandalicznej dewastacji kwiatów, usiedliśmy nad źródełkiem i znalazłem tam mnóstwo kamieni do rzucania.
– No i mów! – zamachnąłem się tak, że kamień prawie trafił w jakąś parę tulącą się na dole.
– Przestań zachowywać się jak gówniarz.
– Co-o?
– Zostaw te kamienie!
– Mów!
– Miałem mówić, już mówiłem prawie, ale ty wolałeś mi wybić ząb, gówniarzu.

– Kurwa, jesteś gościem, któremu chyba odrastają zęby?
– Przestań, gnoju, się ze mną droczyć.
– To powiedz… odpowiedz na moje pytanie.
– Jakie było twoje pytanie?
– Ile ty masz lat? Pięć tysięcy? Jesteś demonem bez dolnej jedynki?
– Acha. Acha. Achaaaa. Nie mam pięciu tysięcy lat.
– Przypomnij sobie moje pytanie i odpowiedz albo zaraz ci wypierdolę wszystkie te zęby. Opadłeś z mocy swoich?
– Aachaaaa. A ja nie mam ich i nie miałem, dzieciaku. Mówiłem to już, ale nie wiem, czy tobie. W sumie nie pamiętam. Hm. Ciekawe. Trochę za dużo chlam ostatnio.
– Może. Nie wiem – rozkładałem ręce jak debil.
– Masz na myśli pytanie sprzed incydentu?
– Ja SIĘ pytam.
– Musisz mnie przeprosić. Pobiłeś niewinnego człowieka, który być może nieco za dużo wypił, ale nie chciał wyrządzić ci krzywdy.
– Kurwa. Zabiłeś, zajebałeś, spaliłeś żywcem kobietę.

– Ale ty uratowałeś dwoje niewinnych dzieci.
– Ja zabi… – zacząłem ryczeć.
– Słuchaj – Mistrz wstał – ja nie mam mocy żadnych oprócz tego, czego sam nie umiem nazwać. A teraz idę. Później odpowiem na pytanie sprzed tak zwanego incydentu, który naruszył moją osobistą nietykalność. Muszę się teraz położyć.

Zostawił mnie, a ja chwilę siedziałem, płakałem i w końcu trafiłem w plecy chłopaka na dole. Kiedy się oboje odwrócili, zobaczyłem, że to jeszcze szczeniaki z liceum. Chłopak wziął dziewczynę za rękę i bez słowa odeszli.

Czego ja chcę od tej Julii? Przecież ona nie jest moją dziewczyną. Czy jest? Co jest kurwa z tym wszystkim? Wstałem i przez pełen meszek labirynt popędziłem w stronę wyjścia.

Mistrz kuśtykał, znikał właśnie na Belwederskiej.
Schodził
na dno
do Lotosa.

Ruszyłem powoli za nim.

Postanowiłem się uspokoić i załatwić dwie rzeczy na raz: odzyskać torbę i dowiedzieć się wreszcie, co jest kurwa?
Przystanąłem.
Czy ten cały Jerzy Połomski mógł przeżyć wojnę i nie? Czy Julia mogła umierać na raka i nie umierać w czasie powstania?
Wszystko to się czuło w żołądku.

Byłem w samym środku.

W połowie drogi zacząłem rzygać.

• • •

Żołnierze – spis odcinków

• • •

Juliusz Strachota – urodzony w 1979 roku w Warszawie, którą kocha. Autor tomów opowiadań „Oprócz marzeń warto mieć papierosy” (Warszawa 2006), „Cień pod blokiem Mirona Białoszewskiego” (Kraków 2009) oraz powieści „Zakłady nowego człowieka” (Warszawa 2010). Swoje teksty drukował w magazynie „Ha.art”, „Lampie”, „Polityce” oraz „Gazecie Wyborczej”. Studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim i fotografię na Łódzkiej Filmówce. W 2010 był stypendystą programu DAGNY organizowanego przez Willę Decjusza w Krakowie. Przez młodzieńcze lata żył z handlu rzeczami, które zapamiętał z dzieciństwa. Skupował między innymi wyposażenie barów mlecznych, saturatory, budki telefoniczne, a potem sprzedawał je kolekcjonerom.

• • •

Kuba Woynarowski – urodzony w 1982 roku w Stalowej Woli; mieszka i pracuje w Krakowie. Studiował na Wydziale Grafiki (dyplom w Pracowni Animacji prof. Jerzego Kuci – 2007) oraz w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów ASP w Krakowie; obecnie asystent w Pracowni Obrazowania Cyfrowego.
Rysownik, designer, muzyk, niezależny kurator. Tworzy animacje (Grand Prix 13. OFAFA w Krakowie – 2007), video, obiekty i instalacje; realizuje projekty site–specific w przestrzeni publicznej. Autor eksperymentalnych komiksów („Hikikomori”, „Historia ogrodów”); laureat Grand Prix 18. Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Łodzi (2007) i Grand Prix konkursu Com.X w ramach 3. Festiwalu Myśli Drukowanej w Szczecinie (2006). Swoje prace publikował w „Lampie” i „Autoportrecie”. Współpracował m. in. z TVP Kultura, F2F TV, MFK w Łodzi i Muzeum Narodowym w Krakowie.
Kurator projektu „Orbis Pictus”, poświęconego związkom komiksu z innymi zjawiskami sztuki współczesnej; współorganizator (wraz z Darkiem Vasiną) corocznych eksperymentalnych warsztatów „Niepodległość komiksów” na krakowskiej ASP. Organizator wykładów i dyskusji na temat współczesnej kultury wizualnej, autor esejów z zakresu historii i teorii sztuki.