Z rozkazu Reichsführera SS Heinricha Himmlera dowodzenie siłami niemieckimi w Warszawie przejął SS-Obergruppenführer Erich von dem Bach-Zelewski. Natomiast dowództwo sił nacierających spoza Warszawy objął SS-Gruppenführer Heinz Reinefarth.

Tego dnia do Warszawy przybyły także niemieckie jednostki wojskowe, które wykazały się szczególnym okrucieństwem w pacyfikowaniu powstania: Brygada SS "RONA" (Russkaja Oswoboditielnaja Narodnaja Armia) pod dowództwem SS-Brigadefūhrera Bronisława Kaminskiego oraz SS-Sturmbrigade dowodzona przez SS-Oberführera Oskara Dirlewangera.

Naczelnik Kwatery Głównej Szarych Szeregów hm. por. Stanisław Broniewski (ps. Orsza) powołał do życia Harcerską Pocztę Polową dla całego wyzwolonego miasta.

4 sierpnia po południu w Pałacu Blanka na placu Teatralnym, zginął w walce jeden z…

Nieee… głupku. Już nie zginął. Nie zaktualizowali jeszcze.

Ok – poprawiłem komputer na kolanach – Mistrz mi mówił, że przestanę cokolwiek rozumieć.

Oj. Czytaj dalej.

Rozpoczyna się niemiecka akcja ulotkowa zachęcająca mieszkańców do opuszczenia miasta. Nieprzyjaciel utworzył przy ul. Grójeckiej na tzw. "Zieleniaku" obóz przejściowy dla polskiej ludności wypędzanej z Warszawy. W miejscu tym żołnierze brygady RONA mordowali i okradali spędzonych tam cywili. Rozpoczęła się rzeź Ochoty.

W zajętych przez okupanta kwartałach Mokotowa trwa mordowanie ludności cywilnej. Na ulicy Olesińskiej Niemcy wybijają granatami ok. 200 mieszkańców, spędzonych uprzednio do piwnic.

W nocy nad Warszawą pojawiają się samoloty RAF-u: 2 Liberatory i Halifax. Załogi z 1586 Polskiej Eskadry do Zadań Specjalnych dokonały zrzutów nad cmentarzem żydowskim i Powązkami, łamiąc tym samym rozkaz dowódcy alianckich Sił Powietrznych, gen. J. Slessora, który zezwolił na loty do Polski jedynie w rejony Małopolski i Lubelszczyzny. W operacji wzięło udział ogółem 14 załóg, w tym 7 polskich, z których 4 poleciały nad Warszawę. Niesubordynacja polskich lotników spowodowała wydanie przez Slessora całkowitego zakazu lotów do Polski. Zakaz ten zmuszony był znieść już 7 sierpnia.

Już?

Tak?

Ok?

Jak się czujesz?

Dobrze? Cieszę się?

Blada jesteś.

Jestem chora przecież.

Wyłączyłem i zamknąłem komputer.

To już pójdę, co?

A co u Mistrza? Szkoli cię na następcę? Jesteś jego uczniem?

Kpisz.

Nie, już nie.

Uczula póki co. Mówi mi, jak wiele nie rozumiem.

Fajnie. Wpadaj.

Ale bez powstania. Posiedzimy na ławce i pogadamy o nas.

Pocałuj – złapała mnie za koszulkę i wsadziła język do gardła.

Wyrwałem się i wyszedłem. W taksówce myślałem o słowach Mistrza: Za mało ruchania jest na tej jebanej wojnie. Coś, kurwa, trzeba umoczyć knotka.

A potem: Jak rzeczy zdarzają się inaczej, niż naprawdę.

O umówionej godzinie, w umówionym miejscu Mistrz na mnie nie czekał.

Pokazuj to ludziom.

• • •

Żołnierze – spis odcinków

• • •

Juliusz Strachota – urodzony w 1979 roku w Warszawie, którą kocha. Autor tomów opowiadań „Oprócz marzeń warto mieć papierosy” (Warszawa 2006), „Cień pod blokiem Mirona Białoszewskiego” (Kraków 2009) oraz powieści „Zakłady nowego człowieka” (Warszawa 2010). Swoje teksty drukował w magazynie „Ha.art”, „Lampie”, „Polityce” oraz „Gazecie Wyborczej”. Studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim i fotografię na Łódzkiej Filmówce. W 2010 był stypendystą programu DAGNY organizowanego przez Willę Decjusza w Krakowie. Przez młodzieńcze lata żył z handlu rzeczami, które zapamiętał z dzieciństwa. Skupował między innymi wyposażenie barów mlecznych, saturatory, budki telefoniczne, a potem sprzedawał je kolekcjonerom. Jest kuratorem literackiego projektu Filia Nowa Huta. Pracuje jako senior copywriter w Agencji Eskadra. Razem z Żoną mieszka w Nowej Hucie.

• • •

Kuba Woynarowski – urodzony w 1982 roku w Stalowej Woli; mieszka i pracuje w Krakowie. Studiował na Wydziale Grafiki (dyplom w Pracowni Animacji prof. Jerzego Kuci – 2007) oraz w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów ASP w Krakowie; obecnie asystent w Pracowni Obrazowania Cyfrowego.
Rysownik, designer, muzyk, niezależny kurator. Tworzy animacje (Grand Prix 13. OFAFA w Krakowie – 2007), video, obiekty i instalacje; realizuje projekty site–specific w przestrzeni publicznej. Autor eksperymentalnych komiksów („Hikikomori”, „Historia ogrodów”); laureat Grand Prix 18. Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Łodzi (2007) i Grand Prix konkursu Com.X w ramach 3. Festiwalu Myśli Drukowanej w Szczecinie (2006). Swoje prace publikował w „Lampie” i „Autoportrecie”. Współpracował m. in. z TVP Kultura, F2F TV, MFK w Łodzi i Muzeum Narodowym w Krakowie.
Kurator projektu „Orbis Pictus”, poświęconego związkom komiksu z innymi zjawiskami sztuki współczesnej; współorganizator (wraz z Darkiem Vasiną) corocznych eksperymentalnych warsztatów „Niepodległość komiksów” na krakowskiej ASP. Organizator wykładów i dyskusji na temat współczesnej kultury wizualnej, autor esejów z zakresu historii i teorii sztuki.