W Rembertowie jest zielono. Julia i Krzysztof przechadzają się wtuleni. Dochodzą do dziesięciu powieszonych, patrzą na puste drzewa i wracają na piaszczystą Poznańską. Niemiec nie patrzy na nic.

– Siedzę w tej piwnicy od początku wojny… – wreszcie coś mówi.

– Ro…rozumiem.
– Byłaś tam? – spytał nerwowo i pokazał na Warszawę.
– W godzinę W? No, parę razy.
– Głupoty się ciebie trzymają. Chodź, stara Ciecierska obiad już robi.
– Ale ja mogę zostać?
– No co?
– Wstydzę się? – schowała główkę w ramionach.
– Pytasz?
– Ale oni mi pozwolą tak… normalnie?
– Znowu pytanie. Wszyscy z piwnicy jedzą razem na górze.
– Kiedy dotarłaś? Spałem? Tak, musiałem spać. Trochę wypiliśmy wczoraj. Ja, Berek, bo Samuela urodziny były.
– A on nie pił?
– On, głupi, przez Wisłę ruszył…

– Nie zatrzyma nas?
– Kto?
– To patrol idzie chyba.
– Oj, nauczysz się życia tu. Stara Ciecierska daje im schabu, kiełbasy. Jesteś Żydówką, a wyglądasz jak piękny oficer SS…
– A ty jesteś… Żydem?
– Ja?
Dwóch mundurowych ukłoniło się Krzyśkowi i patrząc na Julię, uśmiechnęli się szeroko.
– Ty.

– Nie mówmy o tym już. Ja zacząłem, przepraszam. Lepiej uważać.
– A wiesz, że Poznańskiej tu nie będzie?
– Eee – objął Julię mocniej – tu ta ich wojna nie dojdzie.
– Głupi – wyrwała się – Warszawa tu dojdzie.
– Napijmy się – powiedział tak zwany Mistrz – mamy dziś czwartego sierpnia.

– Mamy go. Tak. Istotnie. Rewelacja. I co, kurwa?
– Byłeś u niuni?
– Nie mów tak, kurwo, bo ci zapierdolę widelec w oko.
– Chcesz wiedzieć, o co tu chodzi? – zero obronnej reakcji.
– Dajesz.
– Aaaaa, bo jeśli się nie mylę, są ludzie utalentowani, a ona jest naprawdę nikim. Poza tym KTOŚ o mnie napisze wreszcie.
– Kto KTOŚ? Jesteś chory, chory, chory...

– No, leczyłem się długo, ale mocy drzemiącej w kimś innym nie da się wyleczyć we mnie. Chodź, wrócimy do nas. Łatwiej tak będzie.
– Do piwnicy?
– Do Tel-Avivu. Nic tu po nas. Usunąłem Ci śmierć z drogi, więc mnie nie oceniaj. Mogłeś spłonąć żywcem, jak ta cała reszta.
– Dwa pytania. Jaka ONA jest nikim? KTO niby o tobie napisze?
– Przecież nic z niej nie będzie. Musisz to przeżyć jakoś. Usunąłem ci z drogi... z pokoju twojego trupa. Ciesz się. Zrób coś. Maluj. Lataj. Zabijaj dzieci.

Albo – pochylił się i ściszył głos – pokazuj ludziom, jak rzeczy zdarzają się inaczej, niż naprawdę.

Wiem. To zaburzenie spraw, które się nie wydarzyły, dotyka cię bardzo i niestety stracisz nad tym kontrolę.

Ja płacę.

• • •

Żołnierze – spis odcinków

• • •

Juliusz Strachota – urodzony w 1979 roku w Warszawie, którą kocha. Autor tomów opowiadań „Oprócz marzeń warto mieć papierosy” (Warszawa 2006), „Cień pod blokiem Mirona Białoszewskiego” (Kraków 2009) oraz powieści „Zakłady nowego człowieka” (Warszawa 2010). Swoje teksty drukował w magazynie „Ha.art”, „Lampie”, „Polityce” oraz „Gazecie Wyborczej”. Studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim i fotografię na Łódzkiej Filmówce. W 2010 był stypendystą programu DAGNY organizowanego przez Willę Decjusza w Krakowie. Przez młodzieńcze lata żył z handlu rzeczami, które zapamiętał z dzieciństwa. Skupował między innymi wyposażenie barów mlecznych, saturatory, budki telefoniczne, a potem sprzedawał je kolekcjonerom. Jest kuratorem literackiego projektu Filia Nowa Huta. Pracuje jako senior copywriter w Agencji Eskadra. Razem z Żoną mieszka w Nowej Hucie.

• • •

Kuba Woynarowski – urodzony w 1982 roku w Stalowej Woli; mieszka i pracuje w Krakowie. Studiował na Wydziale Grafiki (dyplom w Pracowni Animacji prof. Jerzego Kuci – 2007) oraz w Międzywydziałowej Pracowni Intermediów ASP w Krakowie; obecnie asystent w Pracowni Obrazowania Cyfrowego.
Rysownik, designer, muzyk, niezależny kurator. Tworzy animacje (Grand Prix 13. OFAFA w Krakowie – 2007), video, obiekty i instalacje; realizuje projekty site–specific w przestrzeni publicznej. Autor eksperymentalnych komiksów („Hikikomori”, „Historia ogrodów”); laureat Grand Prix 18. Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Łodzi (2007) i Grand Prix konkursu Com.X w ramach 3. Festiwalu Myśli Drukowanej w Szczecinie (2006). Swoje prace publikował w „Lampie” i „Autoportrecie”. Współpracował m. in. z TVP Kultura, F2F TV, MFK w Łodzi i Muzeum Narodowym w Krakowie.
Kurator projektu „Orbis Pictus”, poświęconego związkom komiksu z innymi zjawiskami sztuki współczesnej; współorganizator (wraz z Darkiem Vasiną) corocznych eksperymentalnych warsztatów „Niepodległość komiksów” na krakowskiej ASP. Organizator wykładów i dyskusji na temat współczesnej kultury wizualnej, autor esejów z zakresu historii i teorii sztuki.