Niż

Ona i on, oboje bardzo młodzi. Warszawa. Lato. Rok tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąty któryś. Powietrze gęste jak budyń, a słowa „kocham” i „pragnę” zlewają się w jedno. Nie chodzi o seks i natychmiastową rozkosz, ale o niepewność, oczekiwanie. On chce jej mocno, ona lubi się z nim droczyć…

Frajda to rozpisana na stronice i na głosy piosenka miłosna. O namiętności i międzyludzkim przyciąganiu tak silnym, że przekracza ograniczenia czasu i przestrzeni i wytwarza własne wersje rzeczywistości.

Marta Dzido wreszcie napisała książkę o tym, jak przyjemnie być kobietą.

• • •

O pożądaniach, spełnieniach, które jakoś szybko znowu są niespełnieniami, pisać najtrudniej. Tak jak o tych zamierzchłych czasach – piętnaście, dwadzieścia lat temu. Marcie Dzido obie te sztuki się udają. To książka o papierowych listach, które zmieniają życie, a może tylko dają taki pozór, o seksie, który bawi się w uczucia i nigdy z tego nic dobrego. Ale o dobrym niech piszą inni, mniej zdolni. O frajdzie, zabawie, która – jak się przyjrzeć – mogłaby mieć na drugie: opętanie.

Jeśli macie gdzieś schowany list, prawdziwy – napisany jeszcze długopisem na kartce, list, którego nikomu nie chcielibyście pokazywać, a którego nigdy nie wyrzucicie – to książka dla was. Jeśli zaś nie macie, przeczytajcie by wiedzieć, czego wam poskąpiono.

Pablopavo

• • •

Miłość, o której nie wypada pisać, a która nie pozwala myśleć o niczym innym. Bezustanny głód, którego nie można nakarmić, głód drugiego człowieka. Nie znacie? Macie szczęście.

Albo i nie.

Marta Frej

• • •

Wybrane opinie:

• • •

Recenzje i artykuły powiązane:

• polskieradio.pl: Marta Dzido gościem audycji "Spotkania autorskie"
• szuflada.net: Anna Godzińska o "Frajdzie"
• dwutygodnik.com: Monika Ochędowska recenzuje "Frajdę"
• bernadettadarska.blogspot.com: Bernadetta Darska o "Frajdzie"
• e-splot.pl: Jolanta Prochowicz recenzuje "Frajdę"
• krytycznymokiem.blogspot.com: Jarosław Czechowicz o "Frajdzie" Marty Dzido
• warszawa.wyborcza.pl: Natalia Szostak recenzuje "Frajdę"

• • •

Marta Dzido

Debiutowała w wieku szesnastu lat prozą poetycką w czasopiśmie „Krzywe Koło Literatury”. Autorka powieści Małż (2005) i Ślad po mamie (2006), hipertekstu Matrioszka (2013) oraz książki reporterskiej Kobiety Solidarności (2016). Publikowała w antologiach Wolałbym nie, Walka jest kobietą oraz pismach takich jak „Duży Format”, „Przekrój”, „Obieg”. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Autorka zdjęć do filmu dokumentalnego Podziemne państwo kobiet (2009).

Czytaj dalej