Niż

Ta książka przybliża nam niezwykłego człowieka, reżysera, operatora, malarza i głównego aktora Iluminacji, kultowego filmu pokolenia lat 70-tych. Stanisław Latałło, utalentowany artysta i szukający jeszcze siebie młody mężczyzna, który zginął tragicznie w wieku dwudziestu dziewięciu lat podczas polskiej wyprawy w Himalaje, w której uczestniczył jako operator. O jego życiu, twórczości, jego czasach i śmierci opowiadają - rodzina, przyjaciele, współpracownicy i krytycy.

• • •

Stanisław Latałło - (urodzony 30 stycznia 1945 r., w Białce Tatrzańskiej) uczęszczał do Liceum Rejtana, mieszkał na Mokotowie. Po matce, babce i pradziadku odziedziczył malarski talent. Robiąc zaocznie maturę, studiował jednocześnie na ASP i dużo malował. Jego malarskie widzenie świata miało się przekształcić w piękne filmowe kadry i ciekawe szkolne etiudy. W 1964 roku Latałło rozpoczyna studia operatorskie na PWST w Łodzi. Dużo pracuje nad opracowaną przez siebie metodą solaryzacji zdjęć. Tadeusz Konwicki, który zaangażował go jako drugiego operatora do swego fabularnego filmu "Jak daleko stąd, jak blisko", nie tylko użył jego pomysłów solaryzacji i ciekawych, operatorskich ujęć, ale nawet włączył do swojego filmu szkolną etiudę Latałły. Następnie Latałło kręci trzy krótkie filmiki animowane, "Sznur" i z matką Katarzyną Latałło "Sam sobie sterem" i "Maska i kostium".
W 1972 roku został zaangażowany jako asystent operatora do filmu Krzysztofa Zanussiego "Iluminacja". Niespodziewanie Zanussi zaproponował mu zagranie głównej roli - Franciszka. Film otrzymał szereg nagród na międzynarodowych Festiwalach. Lecz Latałło marzył przede wszystkim o reżyserii. Andrzej Wajda zaproponował mu wejście do tworzonego właśnie przez niego Zespołu Filmowego "X". Jako reżyser nakręcił dwa filmy telewizyjne - "Listy naszych czytelników" według Zbigniewa Herberta z Tadeuszem Łomnickim w roli głównej i dla telewizji niemieckiej film "Pozwólcie nam do woli fruwać nad ogrodem" z Janem Nowickim i Jurkiem Bogajewiczem - historię przyjaźni dwóch poetów, na podstawie opowiadania "And" Stanisława Czycza o jego przyjaźni z Andrzejem Bursą. Następnie Jerzy Surdel zaproponował mu, aby wziął udział jako operator w wyprawie na Lhotse, szczyt sąsiadujący z Mont Everestem. Mimo niedużego doświadczenia alpinistycznego, Latałło podjął się tego wyzwania. Zginał podczas zejścia z obozu trzeciego, na wysokości 7400m 17 grudnia 1974. Jego ciało zostało pochowane w szczelinie lodowca Khumbu. Miał 29 lat.

• • •

Marcin Latałło - (urodzony 9 marca 1967r., w Warszawie) wychował się w Niemczech i we Francji, gdzie studiował reżyserię w La Femis, Wyższej Szkole Filmowej w Paryżu. Pracował na planie u Andrzeja Wajdy, Agnieszki Holland, był tłumaczem Krzysztofa Kieślowskiego przy "Podwójnym życiu Weroniki" i scenariuszy "Trzech Kolorów". W 2000 roku przyjechał do PWSFTviT do Łodzi na staż operatorski i pozostał w Polsce. W 1996 roku powstał jego film o ojcu, "Ślad" (Wyróżnienie w Krakowie i w Łagowie). Obecnie robi filmy dokumentalne.

• • •

Portret niedokończony - o Stanisławie Latałło w naszej księgarni internetowej