Niż

Rotmistrz Richard, zdemobilizowany kawalerzysta, nie może znaleźć pracy w opanowanym przez technologię świecie. Pewnego dnia dostaje tajemniczą ofertę od Zapparoniego, biznesmena i konstruktora automatów, który mógłby być literackim pierwowzorem Elona Muska. Rozpoczyna się konfrontacja rycerskich cnót i naukowego geniuszu.

Szklane pszczoły (1957) obok Heliopolis, Eumeswil i Problemu Aladyna należą do powieści fantastycznych w dorobku Ernsta Jüngera. Jego proza science fiction porównywana jest do twórczości Stanisława Lema.

Historia zdemobilizowanego kawalerzysty Richarda staje się punktem wyjścia do rozważań o relacji między naturą a techniką, miejscu człowieka w świecie zdominowanym przez maszyny i zmierzchu heroicznej epoki.

Jak na prawdziwą fantastykę przystało, Szklane pszczoły przewidują takie wynalazki jak nanotechnologia, automatyzacja, sieć komputerowa czy internet rzeczy. Bruce Sterling, pisarz SF i teoretyk cyberpunku, stwierdził wręcz, że „zawarte w [tej powieści] spekulacje dotyczące technologii i przemysłu są iście prorocze”.

• • •

Wybrane opinie:

• • •

Recenzje i artykuły powiązane:

• Miesięcznik "Znak": Bernadeta Prandzioch o "Szklanych pszczołach"

• • •

Ernst Jünger

(1895–1998) Niemiecki oficer, dandys, pisarz, myśliciel i publicysta polityczny. W jego biografii zawiera się cała historia XX wieku. Walczył w pierwszej wojny światowej, przewidział accelerando – wykładniczy rozwój techniki, brał LSD z Albertem Hofmannem, przeżył 102 lata. Autor takich powieści jak W stalowych burzach, Na marmurowych skałach czy właśnie Szklane pszczoły. W Polsce są znane przede wszystkim jego dzieło filozoficzne Robotnik, zbiór rozważań Węzeł gordyjski, dzienniki zebrane w tomie Promieniowania oraz eseje Przybliżenia. Narkotyki i upojenia.

Czytaj dalej

• • •

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego