Książka jest próbą opisania pewnej formacji pokoleniowej i społeczno-politycznej, która była już uprzednio opisywana, ale w nieco innej konfiguracji: w zestawieniu, powiedzmy: Bursa, Hłasko, Polański, Komeda, Głowacki nacisk padał raczej na kontestację i poetykę skandalu, a następnie – na światowy sukces kontestatorów.

Jeśli do Bursy doczepimy ciąg nazwisk złożony z Czycza, Latałły, Titkowa i Barańskiego, okaże się, iż kontestacja może mieć charakter znacznie bardziej kameralny i osobisty, a zamiast międzynarodowego sukcesu pojawi się „prowincjonalność” i wycofanie z wielkiego świata jako świadomie wybrany los. Inna też będzie – i to zdecydowanie – poetyka dzieł tworzonych przez tego rodzaju artystów. Stylistyczną drastyczność i prowokacje zastąpi w nich pierwiastek liryczny i sentymentalny – tak świetnie widoczny w filmie Nad rzeką której nie ma Barańskiego. Jednocześnie postawa wycofania nie wyklucza bynajmniej bezkompromisowej oceny politycznego systemu, który panował w Polsce.

Prof. Jerzy Jarzębski

• • •

Recenzje i teksty powiązane z książką:

• Piotr Marecki - Trzy debiuty [fragment książki "Czycz i filmowcy"]

• rozswietlamykulture.pl: Martyna Kleszcz o książce "Czycz i filmowcy"
• Gildia.pl: Anna Kołodziejska o książce "Czycz i filmowcy"
• audiowizualni.pl: Anna Kilian o książce "Czycz i filmowcy"
• "Rzeczpospolita": Karolina Kaleta o książce "Czycz i filmowcy"
• "Magazyn Krzeszowicki": Teresa Nowak o książce "Czycz i filmowcy"
• lubimyczytac.pl: Sławomir Domański o książce "Czycz i filmowcy"
• radiokrakow.pl: Piotr Marecki o nowościach z Linii Filmowej Korporacji Ha!art
• "Dziennik Polski": Włodzimierz Jurasz o książce "Czycz i filmowcy"
• "Newsweek": Leszek Bugajski o Stanisławie Czyczu i książce Piotra Mareckiego

• • •

Piotr Marecki (ur. 1976) – absolwent polonistyki i filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim, adiunkt w Katedrze Kultury Współczesnej Instytutu Kultury UJ, od początku swojej działalności pisarskiej i wydawniczej interesuje się wszystkim, co w kulturze polskiej niezależne, wywrotowe, marginesowe i źle widziane. Świadczą o tym liczne redagowane przezeń prace zbiorowe – między innymi Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych (2002, wspólnie z Michałem Witkowskim i Igorem Stokfiszewskim) i Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury (2006), Traktat o życiu Krzysztofa Niemczyka na użytek młodych pokoleń (2006, wspólnie z Anną Ptaszkowską i Marcinem Hernasem), Kultura niezależna w Polsce 1989–2009 (2010). Dowodzą tego także przeprowadzone przezeń wywiady-rzeki, między innymi z Andrzejem Żuławskim (2008, wspólnie z Piotrem Kletowskim), Andrzejem Barańskim (2009), Grzegorzem Królikiewiczem (2010, wspólnie z Piotrem Kletowskim) i Marianem Pankowskim (2011), a zwłaszcza książki autorskie – Pospolite ruszenie. Czasopisma kulturalno-literackie w Polsce po 1989 roku (2005) i Kino niezależne w Polsce 1989–2009. Historia mówiona (2009). Książka Czycz i filmowcy, poświęcona użytkowi, jaki robiło kino z twórczości krzeszowickiego „poety przeklętego”, jest znakomitym dopełnieniem pasji i zainteresowań autora.

• • •

Stanisław Czycz (1929-1996) nigdy nie zabiegał o filmowe adaptacje swoich utworów; działanie takie nie mieściło się w konsekwentnie przestrzeganej przez niego postawie wycofania, przejawiającej się m.in. w braku chęci do bycia sławnym. Pomimo tego według jego prozy polscy filmowcy (Andrzej Barański, Andrzej Titkow, Stanisław Latałło) zrealizowali aż cztery filmy, zaś w końcówce lat 70. scenariusz do wymarzonego przez siebie obrazu o Andrzeju Wróblewskim zamówił u niego Andrzej Wajda (ostatecznie film ten nie został zrealizowany).

• • •

Czycz i filmowcy, czyli przyliteracki status kina polskiego w naszej księgarni internetowej

• • •

Zobacz także:

• Stanisław Czycz - ARW

• • •

Publikacja współfinansowana przez Polski Instytut Sztuki Filmowej