Notki kciukiem po taczskrinie (2)

W okolicach zjazdu na stację Wirek na A4 skarpiała skarpa niezbyt stroma, a z tej skarpy zrastały domki różnokolorowe i nawet, naaawet, zaczynało mieć to w sobie jakieś począteczki malowniczości. Ten półwysep Europy Wschodniej wpuszczony w Europę Środkową, jakim jest Polska, zaczynał wydawać z siebie piękno, nawet jeśli to piękno to wyłącznie mirage oriental.

Jak elegancko popaść w depresję i stracić resztki godności w weekend, czyli typowa randka z Tindera (Cz. 1)

W dzisiejszym odcinku chciałabym poruszyć tak ważny temat tinderowej randki oraz tego, w jaki sposób należy się do niej przygotować. Na początek poradnik dla dziewcząt. Jeśli jesteś dziewczyną i wybierasz się na randkę z Tindera, możemy z góry założyć, że jesteś taką samą spierdoliną jak ja i śmierdzisz, spędzając pół życia na kanapie w pozycji embrionalnej, z gębą przygniecioną kocią dupą i wypchaną czipsami.

Notki kciukiem po taczskrinie (1)

Kiedyś stałem pod burgerwagenem i czekałem na burgera, i koleś przede mną opowiadał jakiemuś innemu kolesiowi o polskości i Polsce, i o tym, że był raz świadkiem skandalu. Otóż w Warszawie, pod Centralnym, z takiegoż burgerwagena jak ten tutaj, leciała rosyjska muzyka.

Capitalsim (9): Kot mojego kota ma kota

„Ja” posiada Sima – Sim jest mój, ale nie jest mną. Kieruję nim z dystansu, z oddali, prowadząc równocześnie własne życie z własnymi problemami. Śmieję się z ograniczeń Sima, śmieję się, że nie umie ubrudzić czy ukraść książki w bibliotece. W grze nic mnie nie ogranicza – to ja i mój świat ograniczamy Sima. A on nawet o tym nie wie – moja władza jest pełna. On tylko symuluje.

Tinder. Podręcznik użytkownika (6): Tinder uczy, Tinder radzi, Tinder nigdy cię nie zdradzi (Cz. 2)

W poprzednim odcinku przedstawiłam kilka i jeden sposobów na to, jak skutecznie zniechęcić do siebie innych użytkowników Tindera poprzez propagowanie treści, które niezbyt współgrają z przeznaczeniem apki. A właściwie w ogóle nie współgrają, ponieważ nawiązują do tematów tak nieciekawych, jak polityka, egzystencja, całki, poziom czytelnictwa, higiena osobista oraz poezja (niekoniecznie w tej kolejności).

Ziemia Urlop (Następny)

Aby pożyczyć pieniądze, należy wejść w relacje z pożyczkodawcą policzalną w karteczkach. Należy wyjść któregoś ranka z domu i udać się do lokalnego oddziału banku, a najlepiej zrobić to po pracy, by nie brać niepotrzebnie urlopu. Edukacja to bilet do sukcesu, a sukces jest celem definiowalnym w przyszłości. Za edukację, jak za wszystko inne, trzeba płacić – to podstawowe prawo przyszłości.

To jest napad! (Sebastian Schipper, "Victoria")

Victoria to petarda, którą mógłby odpalić odmłodzony eliksirem życia Zygmunt Bauman, gdyby zamiast opisywać płynną nowoczesność spróbował ją zekranizować. Już w pierwszych sekundach dzieła Sebastiana Schippera dwudziestokilkuletnia tytułowa bohaterka przypomina nieuchwytny atom – lawirujący wśród innych, ocierający się o nie, lecz nie wchodzący z nimi w żadne związki.

Nasz przyjaciel Karl Ove Knausgård (K.O. Knausgård, "Moja walka. Księga 3")

Knausagårda kochamy za szczery opis zmagań współczesnego mężczyzny z samym sobą. Na początku jego sagi, wymownie zatytułowanej Moja walka, wszystko wydaje się świeże i rześkie, tym bardziej że importowane z Norwegii – kraju wyższej cywilizacji, gdzie prekariat nie istnieje choćby w zalążku, a większość społeczeństwa należy do klasy średniej.

Ponownie w kinach: "Do utraty tchu"

„Każdy film musi mieć początek, środek i zakończenie. Choć niekoniecznie w tej kolejności” – mawiał Godard. Realizacja śmiałych, awangardowych postulatów była możliwa dzięki zmianom gospodarczym, jakie nastąpiły we Francji pod koniec lat 50. W owych czasach dostęp do odpowiedniego sprzętu filmowego był łatwiejszy niż kiedykolwiek wcześniej.