Książki są bardzo fajne, ale długo się je czyta, a potem w głowie i tak zostaje jeden obraz, góra dwa. Dlatego skracamy ten łańcuch i od razu dajemy wam esencję – i to w ładnych kolorach.

Ha!artoons. Wróbel rysuje książki (13): Jeanette Winterson, "Zimowa opowieść. Przepaść czasu"

Były wielkie nadzieje, jest wielkie rozczarowanie – i mnogie pytania. Przepaść czasu to Zimowa opowieść Shakespeare’a, opowiedziana na nowo przez Jeanette Winterson z okazji 400-lecia śmierci łabędzia znad Avonu czy jak go tam zwą. Jest to część większego projektu i zarazem jego pierwsza odsłona. Winterson wybrała Zimową opowieść ze względów osobistych: pisarka jest porzuconym dzieckiem, wątek sierotki jest kluczowy dla ZO. Niestety, podgrzane do temperatury wrzenia emocje szekspirowskich bohaterów umieszczone we współczesnych dekoracjach tworzą nieznośną mieszaninę kiczu, patosu i wątpliwie złotych myśli, dodanych przez autorkę. Przerażona tym, co widzę, sięgnęłam do oryginału i znalazłam go, prawdę mówiąc, równie mało strawnym. Toteż pytam nieustannie od czasu lektury: Czy to Winterson poległa, zbyt dosłownie traktując perypetie oryginalnych bohaterów, zbyt mocno grając kartą „miłość”, a chowając do końca w rękawie „porzucenie” oraz „nieuleczalne rany z przeszłości”? Jak właściwie dziś czytać Shakespeare’a? Czy jego uniwersalne prawdy o ludzkiej naturze zawsze wpadną w coelhowski sos, wyjęte z teatralnej dekoracji i konwencji? Czy po prostu pisarka wybrała słaby materiał wyjściowy i nie umiała go przyciąć? Czekam na kolejne odsłony cyklu, żeby się przekonać, czy można to zrobić dobrze. Margaret Atwood, przybywaj na skrzydłach Burzy!

• • •

Ha!artoons. Wróbel rysuje książki – spis odcinków

• • •

Olga Wróbel – z wykształcenia kulturoznawczyni, z zawodu muzealniczka. Rysuje komiksy i recenzuje książki. Mieszka w Warszawie z mężem i córką, lubi pieczarki, nie lubi sportu. https://www.facebook.com/Kurzojady http://odmianymasochizmu.blogspot.com/