Afrykańskie korzenie UFO

Anthony Joseph / Książka

W gorącej i hedonistycznej atmosferze Toucan Bay, karaibskiej enklawy na planecie Kunu Supia, z pustyni powraca legendarny szmugler syntetycznej melaniny Joe Sambucus Nigra. Za głowę dilera wyznaczono nagrodę, a w portowym burdelo-barze „U Houdiniego” czeka na niego gromada wrogów, w…

Historie o ludziach z wolnego wybiegu. Pasty i skity

Sławomir Shuty / Książka

"Historie o ludziach z wolnego wybiegu. Pasty i skity" to pierwszy sezon serialu dokumentującego zielone wieloświaty. Wchodzimy w butach w życie społeczności przemasowionej bez zastanowienia w trakcie jej upadku z kosmicznego drzewa braku czasu i empatii. Zaludniające zielony mixkosmos hominidy…

Zaczarowany uber

Zenon Sakson / Książka

***Zrodzone z podziemia psychoaktywne bajdy tajemniczego geniusza, którego tropem idą tylko prawdziwi dzicy detektywi literatury polskiej. Zaszyfrowany anty-jaszczurzy przekaz, literackie mołotowy rzucone ku chwale Santa Muerte. Meskalina kipi w garczku, ciało zabitego Buddy gnije na trakcie z Polski do Meksyku,…

Niż

Maciej Topolski / Książka

Niż Macieja Topolskiego to zbiór próz poetyckich zawierających elementy eseju i reportażu, a poświęconych pracy kelnerskiej. Książka została podzielona na pięć części, w których autor porusza kolejne aspekty pracy w gastronomii. Od rekrutacji przez kontakt z klientem po problematyczne relacje…

Pokolenie wyżu depresyjnego

Michał Tabaczyński / Książka

Depresyjne przebudzenia, poranny szczyt depresji, depresyjna droga do pracy, sama praca – jeszcze bardziej depresyjna. Depresyjne samochody i depresyjne korki, w których te samochody beznadziejnie tkwią. Depresyjna literatura i muzyka depresji w tle. Depresyjne kolacje i przedsenne miłosne uniesienia naznaczone…

Oni migają tymi kolorami w sposób profesjonalny. Narodziny gamedevu z ducha demosceny w Polsce

Piotr Marecki, Tomasz Tdc Cieślewicz / Książka

Obecnie, gry komputerowe produkowane w Polsce stanowią jedną z najbardziej na świecie rozpoznawalnych marek. Jak jednak wyglądały początki rodzimego gamedevu? Czy wszyscy twórcy gier się do nich dziś przyznają? Jaki był wpływ demosceny na gry? I co autorzy gier z…

Nauka i praca

Aleksandra Waliszewska / Książka

Album Aleksandry Waliszewskiej. Aleksandra Waliszewska - lubi wydawać albumy.   Dear Customer! If you want to order the book and have it shipped abroad, please contact us at dystrybucja@ha.art.pl

Dropie

Natalka Suszczyńska / Książka /

W Polsce, w której wysokie czynsze, niskopłatna posada w bankomacie, gadające ptaki, uchodźcy z krajów Beneluksu oraz psy upijające się w tawernach są na porządku dziennym, dziewczyna o refleksyjnej naturze mierzy się z wejściem w dorosłość.

Gigusie

Gigusie / Książka

Jakub Michalczenia ma znakomity zmysł obserwacji, co dla prozaika realisty jest ogromnie istotne. Świat, który opisuje, jest prawdziwy i wiarygodny, czytelnik nie ma wątpliwości, że to wszystko prawda, że tacy ludzie istnieją i takie jest ich życie.Kazimierz Orłoś  To nie…

Dziwka

Dziwka / Książka

Weronika pada ofiarą zbrodni ze szczególnym okrucieństwem. Jej przyjaciółka Mery wraca do znienawidzonego rodzinnego miasta, by znaleźć mordercę. Jednak gdy słowo "ofiara" przeplata się z "dziwka" łatwo zgubić  właściwy trop. *** Śmierć Weroniki jest przedwczesna, tragiczna i wielce zagadkowa. Prywatne…

Turysta polski w ZSRR

Turysta polski w ZSRR / Książka

Jeśli pół życia się zmyśliło, a resztę przegapiło, to można zawrócić do ostatniego wyraźnego obrazu w pamięci i od niego zacząć jeszcze raz. Nawet jeśli tym obrazem jest Związek Radziecki. Po wyjściu ze szpitala psychiatrycznego trafiłem na przewodnik po ZSRR,…

Psy ras drobnych

Psy ras drobnych / Książka

Bohaterka: pacjentka (lat 28) depresyjna, bezczynna, zalegająca w łóżku, wycofana z relacji towarzyskich, przyjęta do szpitala psychiatrycznego z powodu pogarszania się stanu psychicznego i nadużywania leków. Cechuje ją postępująca apatia, spadek energii z zaleganiem w łóżku, utrata zainteresowań, gorsze skupienie…

Frontpage Slideshow | Copyright © 2006-2013 JoomlaWorks Ltd.

Polski Lwów

Ziemowit Szczerek

Wyobraźmy to sobie i niech już będzie z głowy. Polski Lwów. Przez cały czas wszyscy o tym pieprzą. Że powinien być polski. Albo żeby odzyskać. Jedna bomba wodorowa i wrócimy znów do Lwowa. Więc go sobie wyobraźmy. Jak by też wyglądał taki polski Lwów. I jak bardzo zmieniłoby to nasze życie. No, dalej.

No cóż.

Jaralibyśmy się tym, że jest polski mniej więcej tak, jak teraz jaramy się, że polski jest, dajmy na to, Poznań. Budzilibyśmy się co rano i tak samo uśmiechalibyśmy się ciepło do myśli, że oto Lwów jest polski, jak dziś poranki umila nam świadomość, że polski jest Poznań. Chuj tam, że jest 6:50 rano, grunt, że poznańskie koziołki na ratuszu trykają się rogami na piastowskiej ziemi.

No, ale jakby ten polski Lwów wyglądał?

Przyjeżdżałoby się na dworzec, jeszcze niedawno obrośnięty budami z kebabem i stoiskami z pasmanterią, guzikami i sklepikami, w których podróżny se może kupić Kubusia malinowego o smaku czarnej jagody i kanapkę kategorii buła z sałatą i z plastrami jaja na twardo pieczołowicie wysuniętymi do połowy poza bułę. Za to wewnątrz buły pustka, Schopenhauer i hula wiatr.

Teraz, po Euro 2012, pewnie już by był dworzec lwowski jako-tako odremontowany. To znaczy wytynkowany na biało, z nowymi wyświetlaczami, na których pięknie by się wyświetlało, że opóźnienie może się zwiększyć, zmniejszyć lub ulec przeważającym siłom nieprzyjaciół. Po dworcu snuliby się podkurwieni wąsaci kolejarze i ogorzałe kolejarki o powykrzywianych stopach i w czapkach z logiem PKP. Z głośników radiowęzła Bogusław Linda stękałby, że już nigdy nie będzie takiego lata, straż pożarna nie będzie tak czuła, a musztarda taka uprzejma. I że na horyzoncie błyska się i słychać szczęk żelaza.

Tłumek na dworcu zaciągałby z tajojska i nosił sandały na skarpety (pokolenie 50+), same sandały (czterdziesto- i pięćdziesięciolatkowie) albo japonki (ci poniżej czterdziestki). Albo chińskie nieforemne buciory z dyskontu za rogiem (45+), bądź obuwie sportowe renomowanych zachodnich marek nabyte z bożą pomocą w sieci sklepów Deichmann albo CCC (wszyscy pozostali).

Zaprawdę, powiadam wam, jeśli chcecie zobaczyć, jak wyglądaliby polscy lwowianie i jak by mówili, to se pojedźcie do Przemyśla i posłuchajcie lokalsów: oto miasto, które jest zakonserwowaną w realu historią alternatywną i pozwala zobaczyć, co by było, gdyby pogalicyjskie kresy były polskie. Amen, alleluja, dziękuję.

Przed dworcem zapewne stałaby galeria handlowa, a w niej rzeczony Deichmann i CCC, a także H&M, w którym uniformizowaliby się lwowscy hipsterzy na wiecznym odchudzaniu, zarastaniu w miejscach do tego przeznaczonych, dziaraniu się w miejscach rozpaczliwych i skazani na wieczne noszenie czapeczek z siateczką i napisem, dajmy na to, „Bob’s Seafood Parlour” czy „Pan-American Convention of Surgeons of Asian Origins”. Przed galerią handlową stałyby srebrnym transporterem pały ubrane w czarne uniformy ochroniarzy uzupełnione żółtymi, odblaskowymi kamizelkami, żeby ich z daleka było widać, jak lezą po mieście jak po swoim i jak przypieprzają się do obywateli miasta Lwowa. Którzy to obywatele miasta Lwowa patrzyli by na nich, ubranych w te burackie czarne uniformy z tymi kretyńskimi żółtymi kamizelkami i myśleliby sobie, że wyglądają nie jak porządne gliny, a jak ochroniarze ochraniający budowę i że tylko białych kasków im brakuje.

W każdym razie gliny te pod Galerią Lwowską stojące leniwie spisywałyby pijących browar na ławce studentów Politechniki Lwowskiej, którzy przyjechali tu ze wsi, gdzie łotać można było wszędzie i pojęcia nie mieli, że w mieście nie wolno. Gliniarze nie zadowoliliby się pouczeniem ich, że sorki, ale nie, tylko jak ostatnie chuje, czyli tak, jak to się zdarza na co dzień jak Rzeczpospolita długa i szeroka, zastosowaliby wobec nich szeroki wachlarz represji. Czyli na początek zgarnęliby ich do suki, którą to suką by ich, nie bacząc na wysoką spalalność benzyny, wozili po całym Lwowie i okolicach przez cztery godziny (żeby skruszeli), przerzucaliby ich z komisariatu na komisariat zwracając się do nich w tonie obraźliwym („jak ci przyjebe, to sie wyjebesz”; „jak cie pizne, to sie obliźniesz”, „zara ci wyrwe te zemby z dzionsłami, jak nie przestaniesz ryć jak ten debil”), po czym zamknęliby ich w celi na cztery osiem (bo mogą) i skonfiskowaliby im telefony komórkowe, na których by se potem grali na komisariacie w węża, angry birdsy i przeglądali prywatne fotki aresztowanych. Na prywatnych fotkach bankowo byłyby jakieś zdjęcia z ogniska organizowanego w rodzinnej wsi zatrzymanych za picie piwa, a na tych fotkach na pewno byłby jakiś kolega o imieniu Marcin bądź Jacek z dżointem w ręku. Pały by se to zanotowały w swoich pałkarskich dzienniczkach, co to je wszędzie ze sobą noszą, a następnie pojechałyby do rodzinnej wsi nieszczęsnych studentów Politechniki Lwowskiej, znaleźliby tam Marcina bądź Jacka, zatrzymali, pozwracali do niego w tonie obraźliwym, powozili dla skruszenia, i w ten sposób wykrywalność przestępstw by wzrosła, świat by dalej trwał, życie by się toczyło odwiecznym, pradawnym rytmem i człowiek zacny mógłby z takiego rytmu czerpać poczucie harmonii, niezmienności i, ogólnie, otuchę, że jednak jest jakaś stałość na świecie.

W czasie, kiedy lwowsko-polskie pały znęcałyby się nad studentami i ich kolegą Jackiem bądź Marcinem, lwowscy baciarzy dokonywaliby rytualnego skrojenia frajer-turysty na ulicy, dajmy na to, Łyczakowskiej łobrzyganej szyldozą łod chodnika po dachy i pełnej sklepów całodobowych, pożyczek krótkoterminowych 72h after, sklepów z mięsem z prawdziwej wsi i butików z różowym, żółtym i jaskrawozielonym dla koneserów. Baciarzy mieliby łby golone na łyso, adidasy, których nie-baciarzy używają zwykle do biegania, nosiliby tureckie dżinsy bądź krótkie sportowe patajki i koszulki Lonsdale’a. Na ramionach wydziarane by mieli, że Karpaty Lwów. Frajer-turysta byłby wciągnięty w jedną z rozdupcających się totalmente bram przy Łyczakowskiej, gdzie przy milczącej aprobacie lokalnych mieszkańców, co to życie znają i jego reguły też, frajer-tursyta zostałby sterroryzowany kilkoma plaskaczami na ryj, obdarzony lwowskim słowem typu: „Ty kyrwo, ty cwelu w dupe zajebany, frajerze kurwo szmato”, po czym wyskoczyłby z portfela, a jakby miał jakie buty lepsze, to i z butów też, czemu nie, i poleciałby w samych skarpetkach na najbliższy posterunek policji, gdzie spotkałby Marcina bądź Jacka i smutnych studentów Politechniki Lwowskiej.

W rynku odbywałaby się wieczna impreza z udziałem nakurwionych poddanych brytyjskich przebranych za, dajmy na to, za sikorki-bogatki i czczących w ten sposób wieczór kawalerski kolegi. Gdzieś na ulicy Ormiańskiej zaczaiłby się lwowski oddział Pięknego Psa, w którym środowiska artystyczne łotałyby szota za szotem, po czym rano miałyby kaca i obiecywały sobie, że już nigdy więcej, bo po co, bo bardziej warto żyć życiem człowieka poćciwego jak Mikołaj Rej w Ściganym, uprawiać ogródek jak Napoleon na św. Helenie, hodować ślimaki za dotacje unijne i ogólnie nie pić, nie jarać, nie przedawkowywać, tylko budzić się rano ze słońcem w twarz i tulić się do włochatego psa, któremu na imię, powiedzmy, Parapet albo Taboret.

I tak by wyglądał polski Lwów. Mniej więcej.

Temat można rozwijać.

Prosz bardz.

• • •

Więcej o książce Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia Słowian Ziemowita Szczerka w katalogu wydawniczym Korporacji Ha!art

Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia Słowian w naszej księgarni internetowej

• • •

Czytaj także:

• • •

Ziemowit Szczerek – dziennikarz portalu Interia.pl, współpracuje z „Nową Europą Wschodnią”, autor opowiadań publikowanych m.in. w „Lampie”, „Studium”, „Opowiadaniach” i E-splocie oraz współautor wydanej w 2010 r. książki pt. „Paczka radomskich”. Pisze doktorat z politologii, zajmuje się wschodem Europy i dziwactwami geopolitycznymi, historycznymi i kulturowymi. Jeździ po dziwnych miejscach i o tym pisze. Ostatnio najbardziej inspiruje go gonzo i literatura / dziennikarstwo podróżnicze.

Online za darmo

ha-art-55-3-2016
Numer specjalny: DANK MEMES

Ha!art 55 3/2016

Numer specjalny: DANK MEMES W środeczku: Ahus, Mateusz Anczykowski, Cichy Nabiau, Cipasek, Czarno-biały Pag, Ewa Kaleta, Princ polo, Top Mem, Przemysław...Więcej...
literatura-polska-po-1989-roku-w-swietle-teorii-pierre-a-bourdieu
Nadrzędnym celem projektu był naukowy opis dwudziestu pięciu lat rozwoju pola literackiego w Polsce (1989–2014) i zachowań jego głównych aktorów (pisarzy...Więcej...
bletka-z-balustrady
Bletka z balustrady to ciąg zdarzeń komponujący cyfrowy wiersz. Algorytm opiera się na ramie syntaktycznej utworu Noga Tadeusza Peipera, z którego zostały...Więcej...
rekopis-znaleziony-w-saragossie-adaptacja-sieciowa
Dzięki umieszczeniu arcymistrzowskiej prozy hrabiego Potockiego w cyfrowym otoczeniu, czytelnik otrzymuje gwarancję świeżej i pełnej przygód lektury....Więcej...

Czasopismo

ha-art-59-3-2017

Ha!art 59 3/2017

Literatura amerykańska XX i XXI wieku, o której nie mieliście pojęcia Autorki i autorzy numeru: Sandy Baldwin, Charles Olson, Piotr Marecki, Araki Yasusada, Shiv Kotecha, Lawrence Giffin, Kenneth...
Projekt Petronela Sztela      Realizacja realis

Nasz serwis używa plików cookies do prawidłowego działania strony. Korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dla plików cookies oznacza, że będą one zapisywane w pamięci urządzenia. Ustawienia te można zmieniać w przeglądarce internetowej. Więcej informacji udostępniamy w naszej polityce prywatności.

Zgadzam się na użycie plików cookies.

EU Cookie Directive Module Information