Istnieją utwory literackie, których przekaz nie ogranicza się wyłącznie do języka. Są to książki, w których autor „mówi” całym tomem. Takie totalne podejście do dzieła określamy mianem liberatury czyli literatury w formie książki (od jej łacińskiej nazwy liber). W książkach tego typu rysunek czy niezadrukowana powierzchnia kartki mają walor poetyckiej metafory, a typografia podniesiona zostaje do rangi pełnoprawnego środka stylistycznego. Materialny tom, który może przybrać dowolne kształt i konstrukcję, przestaje być po prostu zwykłym podłożem dla tekstu. On również COŚ znaczy ― jego szata graficzna też jest do czytania, stając się integralnym składnikiem dzieła, formowanym przez pisarza na równi ze światami wykreowanymi w języku. Termin „liberatura” został wprowadzony w 1999 roku przez polskiego poetę Zenona Fajfera, a pierwszą książką określoną tym mianem był trójksiąg Oka-leczenie, wspólne dzieło Fajfera i Katarzyny Bazarnik (wyd. prototypowe 2000, wyd. oficjalne 2009). Z czasem wyłonił się z tego osobny i oryginalny nurt we współczesnej literaturze polskiej, spotykający się z coraz szerszym oddźwiękiem i zainteresowaniem również zagranicą.

• • •

26 czerwca 2015, piątek, godzina 17:00

Industrial Cafe, ul. Chorzowska 6, Katowice

• • •

Wiele z niezwykłych książek zaliczanych do liberatury to protoplaści hipertekstu, zapraszających czytelników do samodzielnego układania zapisanych w nich historii. W trakcie prezentacji uczestnicy spotkania będą mieli okazję wspólnie z prelegentką podążać przez tekstowe labirynty i odkrywać ścieżki lektury biegnące niekoniecznie „od deski do deski”.

Spotkanie odbędzie się w formie opowieści o liberaturze, wspomaganej multimedialną prezentacją oraz krótkimi filmami wideo. Na miejscu dostępne będą do obejrzenia wybrane książki z krakowskiej Czytelni Liberatury (przy Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie).

• • •

Więcej o serii Liberatura