4 czerwca 1989 roku w Polsce skończył się komunizm, a wszystko, co z nim związane, było od tej pory brzydkie, szare i złe. Na kolanach aktorów transformacji kleciła się nowa ideologia: liberalna demokracja w wydaniu wannabe. Rozpoczęła się epoka koślawego kopiowania wzorców: epoka filmów bandyckich, disco polo i chemii z Niemiec. Epoka, którą tworzyli drobni przedsiębiorcy i mafiozi, a którą kontestowali twórcy i radykałowie. Epoka, w której w Polsce zaczął się internet.

A potem Polska weszła do Unii Europejskiej, ustabilizował się rynek pracy i towarów, a media głównego nurtu zaczęły przebąkiwać o ustawie krajobrazowej. Okazało się, że najntisy były śmieszne, wąsate i nieudane: mit transformacji, jak to z mitami w Polsce bywa, upadł z hukiem. No i – jak każda epoka – doczekał się nostalgicznego przepracowania, ale jest to nostalgia wyjątkowa, bo ironiczna.

• • •

Można pisać o tym, co było, co z tego wynikło, a co nie, i co mogło, ale także o tym, co jest. O kulturze popularnej, o estetyce i o gospodarce. O tym, co w Polsce, ale i całej Europie Środkowo-Wschodniej. Można pisać prozę, reportaże, dramaty, analizy, wywiady i felietony. Nie można pisać z przypisami (no, maksymalnie kilka). Można rysować. Można tłumaczyć. Można wyciągać z szuflady.

PRZEDŁUŻAMY DEADLINE!

Na wasze teksty czekamy do 20 listopada 2015 roku.

Zachęcamy również do mailowej konsultacji pomysłu na tekst z redaktorami :)

Kaja Puto: kaja.puto@ha.art.pl

Jakub Wencel: jakub.wencel@gmail.com